می‌دانم این‌جایی و من را زیر پر داری

می‌دانم این‌جایی و من را زیر پر داری 

اشراف بر حال دلم از هرنظر داری 

من بارها با چشم خود دیدم؛ هوایم را 

از هرکه حتّی والدینم، بیشتر داری 

گفتی: خودم پیگیر وضع رعیّتم هستم 

گفتی: خودت با من بگو، حرفی اگر داری 

حالا رعیّت با تو عرضی مختصر دارد 

البتّه می‌دانم، خودت بهتر خبر داری 

آقا! تقاضا می‌کنم یک‌بار یادم کن 

در آن قنوتی که سحر با چشم تر داری 

ای کاش با دست خودت تا آخر این ماه 

این کوه غم را از روی این سینه برداری 

ای کاش بودم آن‌چنان که قسمتم می‌شد 

از آن اشاراتی که با «اهل سحر» داری 

من راضی‌ام، من قانع‌ام، من هر چه می‌خواهی 

قربان آن‌چه تو برایم زیر سر داری