خوب خوبایی، خیلی آقایی
مهر و مهتابی، اربابی مولایی

کسی شد آزاد، که راهش افتاد، به دربار حسین
سوامون کردن، صدامون کردن، هوادار حسین

حالم آشوبه، قلبم می‌کوبه
پای عشق تو، هر عشقی مغلوبه

دل آواره، کجا رو داره، بجز خونه‌ی تو
همه عاقل ها، ارادت دارن، به دیوونه‌ی تو

درمون دردم، دورت میگردم
اگر برا تو نمردم نامردم

منی که جلدم، نشون بال و پرم، مالِ توئه
میام دنبالِ، شهیدای تو سرم، مالِ توئه

یک لحظه توو خیمه گام، یک لحظه توو قتلگام
دشمنت خنده می کرد با گریه هام

به سمت گودال از خیمه دویدم من
شمر جلوتر بود، دیر رسیدم من

سر تو دعوا بود، ناله کشیدم من
سر تو رو بردن، دیر رسیدم من