بعد سجده‌ام، بوسه بر

خاک کربلا می‌زنم

من به عشق تو زنده‌ام

من تو را صدا می‌زنم

یا حسین؛ ای تمام باورم

یا حسین؛ ای امّید آخرم

یا حسین؛ سایه‌ی تو بر سرم

رو به پرچم تو می‌کنم

گفته مادرم بگو: حسین

عشق تو هویّت من است

از تو دارم آبرو، حسین

خیل انبیاء، سینه‌زن

شاه اولیاء، روضه‌خوان

ناله می‌زند کعبه با

گریه‌های صاحب زمان

یا حسین؛ خون پاک هر شهید

یا حسین؛ پای پرچمت چکید

یا حسین؛ پرچمت به ما رسید

پای ناله‌های فاطمه

اشک صاحب‌الزّمان روان

بر لبش دم «عمو عمو»

ذکر عمّه جان و عمّه جان

می‌دود ولی بی‌سوار

در دل سپاه، ذوالجناح

عرش حقّ فرود آمده

بین گودی قتلگاه

یا حسین؛ وقت دست و پا زدن

یا حسین؛ ناله می‌زند حسن

یا حسین؛ ای شهید بی‌کفن

ناله‌ی غریبی‌ات رسید

تا میان قلب خیمه‌ها

از قفا سر مطهّرت

تشنه‌لب شد از بدن جدا