کربلایی وحید شکری

دوسِت دارم، به‌قدر ستاره‌ها...

دوسِت دارم، به‌قدر ستاره‌ها
هستی شاه و، منم عبد روسیاه
میمیرم آخر از عشق کربلا

محصورم کرده داغ ضریح تو
هیچ‌جا پیدا، نمیشه شبیه تو
میخوام اقا نگاهِ ملیح تو

نگام کن
من از اون نگاها که حُرُ، حُر کرده میخوام
نگام کن
من از اون نگاها که سنگارو دُر کرده میخوام
نگام کن...

نگام کن/دارم از دست میرم
نگام کن/با خودم درگیرم
نگام کن/که دارم میمیرم

العجل، یوسف زهرا

دوسِت دارم، ولی کو ارادتم

سرتا پا من، پرِ از خجالتم
میدونم که، چه‌قد بی‌لیاقتم

اما آقا تو تردم نمیکنی
بی‌محلی، به دردم نمیکنی
از لطفت من رو سردم نمیکنی

دعام کن
من ازون دعاها که کردی به زهیر میخوام
دعام کن
من فقط از درتون عاقبتِ بخیر میخوام

دعام کن/که زمین‌گیر شدم
دعام کن/میبینی پیر شدم
دعام کن/وصل زنجیر شدم

العجل، یوسف زهرا

مجنونم که، پِی یک نشونیَم
خوشحالم که، باتو گذشت جوونیَم
با یاد تو، شبا جمکرونیَم

بسه دوری، بسه دردِ انتظار
میخوام باشم، برات ابن مهزیار
واست آقا، یه‌روزی بیام به کار

صدام کن
من ازون نامه‌هایی که به مفید دادی میخوام
صدام کن
از تو زندونِ وجودم حکم آزادی میخوام
صدام کن...

صدام کن/لااقل یک بارم
صدام کن/میبینی غم دارم
صدام کن/از تو من سرشارم

العجل، یوسف زهرا