خروشم

دوباره پیرهن مشکیمو واست میپوشم

پسرم که داره سینه میزنه رو دوشم

چاییِ شبای روضه رو دارم مینوشم

نوش جونم

نوش جونم که نون سفره‌تُ خوردم

خیلی چیزا از درِ خونه‌ت بردم

خودمو دست مادرت سپردم

هرجا کوچیک تو شدم

احساس بزرگی کردم

دنیا بی‌ارزشه ولی

تنها دورت میگردم

یا سیدالشهدا...

عزیزم

مادرم گفته درِ خونهٔ تو کنیزم

من ازت میخوام شفای بچهٔ مریضم

همه دارائیمو پای بچه‌هات میریزم

قربونت‌شم

قربون تو یکی یک دونهٔ دنیا

به دمت محتاجِ خودِ مسیحا

قَسَمت میدم به مادرت زهرا

روزم بی‌تو شب نمیشه

با تو چه دنیایی دارم

من به همه گفتم حسین

آقامه، چه آقایی دارم

یا سیدالشهدا...

پیاده

با رفیقا اربعینت بزنم به جاده

به فدای بچه‌هات میشم با خونواده

مثل عابس و زهیر وهب و جناده

چه زیاده

صف نوکرا و زائرات آقا

حتی درگیر تو کائنات آقا

همه تشنهٔ آب فرات آقا

تو دنیا والا پرچمت

شوری داره، محرمت

مهمونم تو موکبات

با چاییِ تازه دمت

یا سیدالشهدا...