حسین من ای شهید بی کفن

تو رو قربة الی الله میزدن

ریختن سرت جلو چشم مادرت

نیزه بارون شد عزیزم پیکرت

برید صدات خس خس افتاد نفسات

کهنه خنجر و کشید روی رگات

مو تو کشید نفسم به لب رسید

از قفا سرت رو تشنه لب برید

کشیدنت تو رو بی کس دیدنت

اومدن برای غارت تنت

پیرهن و برد یکی انگشتر و برد

یکی شون میون گودی سر و برد

سواره ها اومدن با مرکبا

رد شدن از رو تمام پیکرا

به سر زنان اومدن گریه کنان

خدا نگذره از شمر و سنان

دویدم و ولی دیر رسیدم و

بدنت رو دیدم و بریدم

پیچید صدا توی اون شلوغیا

دویدن یه عده سمت خیمه ها

سوخت محجرا سوخت تموم چادرا

تازیونه شد نصیب دخترا

وای حسین وای حسین