(بند اول) وای پناه عالم ، خرابه حالم یک سال و نیمه درگیر کابوسم یک سال و نیمه باگريه مانوسم حالا ام‌المصاب معروفم من کوهی از روضه‌های مکتوفم کاش منم اون‌روز توی گودال می‌مردم کاش منم نیزه منم شمشير می‌خوردم سنان اومد سنان می‌زد به پهلوی جسم ناتوان می‌زد دل ما رو می‌سوزوندن چرا دیگه نيزه‌هارو می‌شکوندن وای پناه عالم ، خرابه حالم... (بند دوم) یک سال و نیمه از دنیا بريدم يک سال و نيمه روز خوش نديدم هنوزم از پيش چشمام رد میشه خاطرات شام و حالم بد میشه آه چقدر بد شد دمِ دروازه‌ی ساعات آه مي‌رقصيدن يه مشت رقاص جلو سادات همین اوج مصائب بود لباسامون خیلی نامناسب بود کجا بودم کجا رفتم سوی بازار یهود رفتم وای پناه عالم ، خرابه حالم... (بندسوم) یک سال و نيمه که ميده عذابم من غصه داره مجلس شرابم بدتر از کوفه و گودال ، شام بود چند ساعت اون مجلس چندين سال بود آه چقدر طعنه از اون پست لعين خوردم آه سرت رو زمین انداختن زمين خوردم رقیه‌ت بود ربابم بود کنار صد جامی از شرابم بود وای پناه عالم ، خرابه حالم...